An: coördineert telefooncentrale Vrijwillige Hulpdienst

An is een vrijwilliger in hart en nieren. Zo coördineert zij al bijna 30 jaar de telefooncentrale van de Vrijwillige Hulpdienst (VHD). De start van haar vrijwilligerswerk begon drie jaar eerder. “Ik ben begonnen als secretaris bij de gymnastiekvereniging. Hier ben ik ingerold doordat mijn kinderen in die tijd aan gymnastiek deden. Dit heb ik 25 jaar gedaan. Ook startte ik in die tijd bij de VHD als telefoniste. Later werd dit het Centraal Meldpunt.” Het Centraal Meldpunt is gestart in 1993 en is een initiatief van het Vrijwilligers Platform, waarbij zo'n 35 instanties aangesloten zijn. “Als coördinator van de telefooncentrale zorg ik ervoor dat alle vrijwilligers voor drie maanden zijn ingeroosterd en dat de telefoon elke ochtend bemand is. De telefoondienst verzorgen we met ongeveer 12 vrijwilligers. Iedere inwoner van de gemeente Heerde kan een beroep doen op hulp en/of ondersteuning van de VHD. De telefoon staat bij Brinkhoven en wordt elke dag doorgeschakeld naar de vrijwilliger die dienst heeft. Zij krijgen dan telefoontjes binnen van mensen die hulp nodig hebben en de vrijwilliger zoekt iemand die daarbij kan helpen. We hebben ongeveer 30 mensen waar we een beroep op kunnen doen. Op dit moment vragen mensen vooral hulp voor vervoer naar het ziekenhuis, een afspraak bij de fysio of hulp bij het boodschappen doen. Mensen weten ons over het algemeen goed te vinden. En de 200 vrijwilligers, die de VHD in totaal heeft, zijn altijd bereid extra te helpen. Als vrijwilligers zich eenmaal hebben aangemeld, gaan ze er helemaal voor, is mijn ervaring. Ook in coronatijd. Dat vond ik erg dapper van alle vrijwilligers, geen vraag was teveel.

Naast coördinator ben ik ook al 25 jaar secretaris bij de VHD. We hebben twee secretarissen. Mijn collega-secretaris verzorgt de administratie en ik ben verantwoordelijk voor het notuleren van de vergaderingen. Soms zijn het drukke weken maar ik doe het werk met erg veel plezier. In 2021 ben ik onderscheiden door, toen nog, koningin Beatrix, en heb ik een lintje gekregen. Dat voelde als erkenning voor mijn werk. En zo lang ik vrijwilligerswerk kan doen, ga ik door. Mensen die door ons geholpen worden zijn vaak zo dankbaar. Daar doe je het voor.”